Czarnogóra. Nasza wyprawa z 2017 roku, uzupełniana o kolejne wpisy z następnych lat. Odwiedziliśmy Kotor, Perast, Risan. W Kotorze zwiedziliśmy Katedrę św Tryfona, poweneckie zabytki, a także mury miejskie wraz z twierdzą. Wejście na nie, opisywanie jako uciążliwe, nie jest jednak aż tak straszne. Perast urzekł nas swoim spokojem. Cudowna architektura i położenie tego miasteczka sprawiają, że mamy ochotę wrócić tam jeszcze nie raz. W Risanie zwiedzaliśmy pozostałości z najstarszego okresu historii Zatoki Kotorskiej, odwiedziliśmy także Lipci z malowidłami naskalnymi epoki neolitu. Byliśmy także w Cetyni, historycznej stolicy Czarnogóry, która zrobiła na nas wrażenie miejsca godnego poznania i zatrzymania się na dłużej.

Odwiedziliśmy także monastyr Ostrog, gdzie zapoznaliśmy się z historią prawosławia w Czarnogórze i problemami dnia dzisiejszego jego wyznawców. O ile stolica, Podgorica nie ma nic godnego zainteresowania, o tyle wszystko poza nią potrafi pozytywnie zaskoczyć. Czarnogóra, jak na kraj tak niewielki zaskakuje różnorodnością, Jest też krajem stosunkowo łatwym w podróżowaniu i bardzo przyjaznym Polakom. Doskonała kuchnia, przyroda, oryginalne zabytki, oraz gościnni ludzie, zarówno Czarnogórcy jak i Serbowie, sprawiają że Czarnogóra jest godna polecenia dla początkujących i zaawansowanych Bałkanoholików.

W kolejnych naszych wizytach w Czarnogórze odwiedziliśmy Góry Przeklęte, wraz z najpiękniejszymi dolinami Ropojana i Grbaje. Spędziliśmy także kilka dni nad Jeziorem Szkoderskim. Przed nami ciągle północ – Durmitor, oraz centrum kraju.